öyle gösterişli hedefler değil bahsettiğim.
pek çok insanın zaten standart olarak sahip olduğu bi sürü şey.
ya da olmadığı, ama olmadığını fark etmediği...
denize düşmüş de su üstünde kalmak için çırpınıyor gibiyim bazen.
neden?
neden ben yüzme öğrenmek zorundayım?
altlarına şişme yatak verilmiş insanlar var, su üstünde keyif yapan.
neden ben çaba sarf etmek zorundayım kafamı yukarda tutabilmek için.
güneşteki patlamalar mıdır, gezegenlerin geri hareketi mi, yıldızım mı, egom mu, iç dünyam mı, ay mı, enerji mi..... ne haltsa! bugün tersim.
yüzmeye çalışmak istemiyorum, beni yılardır uzaktan takip eden bir koruyucu meleğim olmuş olsun, artık kâfi desin, bugün gelsin, sudan çıkartsın, kucağına alsın, dinlendirsin istiyorum.
tek sorum var: "sana güvenebilir miyim?"
yazı resmi:
