23 Ocak 2010 Cumartesi

kurşun dökecek biri aranıyor.

yok şart oldu bence.
kurşun falan döktürmek.
hayatım boyunca daha bi kere döktürmedim.
belki de eksiğim odur.
çok süper kısmetli bi insan olmadığım da ortada çünkü.
yok yok bi kurşun döktürmeli, bi de onu denemeli.

bu geçtiğimiz haftanın olayları kısaca şöyle:
1.
hafta başı sabah işe gitmek için arabaya indik, ön teker komple yarılmış. zor bela yakındaki bi tekerlekçiye gidip yedek lastiği taktırdık.
2.
ertesi gün 2 adet trafik cezası aldık.
3.
perşembe sabah işe giderken yolda kaldık. araba bozuldu. vites değişmiyor, debriyaj çalışmıyor falan. ben taksiyle gittim. sel çekiciyle tamirciye. baskı-balata mıdır nedir, bi dolu bişeyler daha.. masraf süper.
4.
akşamına eve geldik, hırsız girmiş. sel sayesinde kapımız da yok!
5.
kapı 3-5 gün idare edecek şekle geldi diye, cuma sabah kapatıp çıktık.cuma akşam eve gelirken kaza yaptık!
ben önde sel arkada iki araba geliyorduk, tahmin edin ne oldu! sel bana çarptı!
bu şaka herhalde diye bekledim arabada. sel gelip kapımı çacak, iyi misin, ya duramadım, özür mözür diyecek. bekledim ama sel gelmedi. geri dönüp baktım ki sel arkadaki başka birine bağırıyor. meğer benim önümdeki gerizekalı aniden markette durmaya karar verdiğinden ben yavaşladım diye, sel de yavaşlayınca, sel'in arkasından gelen, son sürat sel'e bindirmiş. kar yağıyor, yer buz, sel kayıp bana vurmuş!
6.
tutanak mutanak.. geldik eve. geldik de kapı duvar. sabah sorunsuz açılıp kapanan kapı, açılmamaya karar vermiş. sel zorluyor, deniyor, sinir stres bastı.. yok açılmıyor. bırak dedim, bırak yeter artık. geç de oldu saat. kalk annemlere gidelim, bu gece orda yatalım, sabah uğraşalım kapıyla.
7.
annemlerin boş eve girdik, üstümüze başımıza uygun bişeyler bulduk giyindik. kardişin eski yatağında yatıyoruz. üstümüz 3 kat örtülü. niye, elektrik yok, kombi çalışmıyor, ev 12 derece!
8.
kardişler gece evde değildi, durumu öğrenince bari sabah kahvaltıya gelin dediler. kalktık gittik. gittik de nasıl? ankara nicedir görmediği kar'la muhattap, yollar felaket. kardişlerin eve giderken bi yokuş çıkmak gerek. çıkamadı ne kar lastiği ne bişey. indik yürüdük. ayağımda topuklular, soluk soluğa yokuş çıkmaktan boğazım bitti.
9.
kardişlerde kahvaltıdayız, sel'in dişi kırıldı.
10.
kahvaltı sonu eve geldik, çilingir milingir kapı açıldı. insanın evine girebilmesi ne lütuf.
ooofff..
çok önceden planlıydı, arkadaşlarım gelecekti. ancak kendimi toparladım, planladığım hiçbir şeyi yapamadım ama neyse..
onlar gittiler, oturdum.
henüz sel gelmiş değil.
başka bi terslik yaşadı mı, daha yaşar mıyız bilmiyorum.
bi sayısal falan oyna demiştim.
ondan da borç çıkmazsa, şimdilik atlattık gibi.
8)