8 Eylül 2009 Salı

18 yaşındaki kızımla...

"hayır o kolyeyi bugün ben takıyorum" diye tartışmaya girmek istemezdim.
düşündüm, hayır, gerçekten istemezdim.

nerden mi çıktı bu mevzu.
mutfaktan.
şöyle ki:
mutfağımızda yeni bir çaycı var.
cici bi kadın.
bugün boynumda karmaşa içersinde darmadağın duran, inceli kalınlı kocaman füme rengi zincirlerime bakıp
benim kız da doluyor boynuna böyle karman çorman, bazen de beline takıyor" dedi.
güldüm.
evet ben de bu zincirleri bazen belime takarım, güzel oluyor, dedim.
konuşmamıza katılan bir diğer arkadaş, edinmiş olduğu bir bilgiyi paylaştı benimle hemen:
-biliyor musun, 18 yaşında kızı varmış.
-aaa, ne güzel, dedim.
kadınceğiz 18 yaşında kızı olduğu vurgulanınca, kendi yaşını söyleme gereği hissetmiş olacak ki, sordu:
-ben kaç gösteriyorum sizce?
en sevmediğim soru!
ben kemkümlerken diğer arkadaş kafadan ufak bir hesap yapmış olmalı, atladı:
-37-38? (kız 18 yaşında. bu da 18 de evlenip 19 da doğurmuş olsaaa.. 18+19=37 eder. fazlası varsa da kadın genç görünüyorum diye sevinsin)
gel gör ki hesap tutmadı.
kadın 35 miş!
çok ayıptır söylemesi ama
len benle yaşıt!!!!
peeeehhhh..
daha da lafım yok. nokta.