29 Eylül 2011 Perşembe

ektipüktü

karıncaya kıymet vere vere eşek kadar olduk
bi baktık hayatı ağustos böceği yaşıyormuş.
8(

kafamın içi karmançorman.
hoş, dışı da öyle ya...

çocukluğumuzda ağustos böceği ve karınca hikayesiyle büyümedik mi biz?
 "sonrasını düşünerek hareket et, elindeki imkanlar baki değil, bugünün yarını da var" demedi mi o hikaye bize?
sonra moda felsefeler sardı etrafımızı, yeni felsefeler:
"yarının garantisi yok ki, tek gerçek şu an, anı yaşa, elindekinin tadını çıkart!" diyip duruyor.

kötüyü düşünüp hazırlık olma mantığı demode oldu
"kötüyü aklına bile getirme! çağırma. herşey güllük, her yer gülistan" oldu çıktı.

kafam karmançorman
zaten içime gelip yerleşmiş, ne yapsam eleştiren, faydasız, asalak, benden beslenen bi şey var.
kovamıyorum, kaçamıyorum...

ay imdat!

4 yorum:

Adsız dedi ki...

kovulmaz kaçılmaz..
da..
bırak o öyle takılsın.. sen kendi işine bak..

bi de..
yav aynı şekilde düşünüyorum.. lafı ağzına tıkıyolar..
ay şekerim hafifle.. günü yaşa.. geceyi yakala..

dağa gitmeyi düşünüyorum.. ankara üstünden gidip yerleşicem dağ başına..
=)

atalet

Adsız dedi ki...

he öptüm de bi de..

atalet

uctemmuz dedi ki...

burdam ya..kafan karmaşık olmasa tıkır tıkır işlese ne ?
bilmiyorum ben de öyleyim, senin de aklını çeleyim dedim.
ya güzelim kafa çalıştırmakla olsa çözerdik elbet. başka bişey lazım ama o ne bir bilsem bir bilsem.

.. dedi ki...

öğrenirsek paylaşalım gulüm. yoksa zor valla 8)