istenmeyen fikirler

ün=ses
ünlemek diye kullanılıyor misal.
harflerde de kullanım bu şekil.
ünlü harf=sesli harf.
kendi başına ses çıkartabilen yani.
ünsüz=sessiz.
tek başına biçare,
ıkınıp, sıkılıp durur, dikkate alınması için ünlü bi tanıdığı olması lazım yanında yöresinde.
şimdi o zaman
ünlü kişiler var ya,
bunların sesi fazla çıkıyor diye mi ünlü deniyor bunlara?
100 ünsüz insanın ses çıkartabilme gücü yeri geliyor 1 ünlü kadar olamıyor.
buna sebep mi meşhurlara "ünlü" diyoruz?
hı?

sonracığıma,
ünlü harf diyince,
burada gayet israfi bir kural olduğunu fark ettim.
bu ü, ö gibi harflerin üstünde neden 2 tane nokta var?
ünsüz olanları zaten noktasız.
yani bunların tek noktalı bi ara tipi yok.
az ünlü diye.
o zaman neden iki tane nokta ziyan ediyoruz ki?
ben çoğu zaman elle yazarken mesela, tek nokta koyup geçiştiriyorum.
valla yeterli performansı da alıyorum, ne yalan söyliyim hiç mağdur olmadım.
o zaman neden fazladan 1 nokta daha kullanıyoruz?
bence:
bu iki nokta isteyen ü ve ö harflerinin üst noktalarının bire indirilmesi yönünde bir imza kampanyası başlasa, ne bileyim ilgili kuruluşa dilekçe falan verilse...
hem bir nokta daha koymak ile geçen süre yanımıza kar kalır, yani zaman tasarrufu...
hem o kullanılmayan, arttırılan diğer noktalar başka ünsüz harflerin üstünde değerlendirilebilir, daha çok ses çıkartan bir alfabemiz olur.
hadi olmadı diyelim, bunlar bir araya getirilip, bir yerde biriktirilip birleştirilerek daha faideli yerlerde kullanıma sunulabilir gibi geliyor bana.
buradan hareketle şunu ifade etmek istiyorum ki, bu ün mevzusu madem iki noktaya bakıyor, hepimiz tepemize iki nokta koysak ünlü olur muyuz?
ben bunu bi deniycem, evet evet..

şekil 1: ünlü saklambaç

fikrime takılan diğer mevzu ise örgü yelekli yaz teyzeleri ve aynısın kış versiyonu olan hırkalı teyzeler.
bu teyzeler uzun, desenli, bol etekler ve üstüne kalça altına kadar uzanan düz renk-genelde bej, siyah ve kahve olabilir- yelek ve/veya hırka ile yaşamlarını sürdürüyorlar.
ayaklarda ise kalın çorap ve burnu açık terlik.
kombinasyona takılmış değilim de, takıldığım şu:
teyzeler sabit-mevsim değişken.
yazın biz tişortla bunalırken bak teyzeye üstünde bu yelek muhakkak var.
gel kışa!
biz araba içinde paltoyla büzüşmüş titrerken, teyze aynen, yelek yerine hırka farkıyla, altında desenli uzun etek, ayakta çorap, terlik, rahat rahat karşıdan karşıya geçiyor.
nasıl oluyor?
mevsim değişiyor da teyzeler nasıl aynı kalıyor?
yazın o yelekle terlemiyorsun amenna,
kışın o hırka sana nasıl yetiyor?
enteresante!
neyse.
son olarak da çil hakkındaki fikirlerimi paylaşıp gideyim.
neden çil'im yok yaa...
annemde var.
neden onda var bende yok, bu adına ne dense bilinememiş de çil denmiş o şeylerden?
neden çil denmiş o da ayrı.
çil eski türkçe çihil'den geliyor.
o da kırk ya da çok/ziyade/fazla falan demekmiş.
çil çil altın derken de bu anlamda kullanılıyor hani, bir sürü, dolu dolu altın!!
çilli kişinin sıfatında bu lekelerden pek fazla bulunduğundan olsa gerek adına çil demişler herhalde.
başkaca bi isim bulmaya kasmamışlar.
belki de yavrusunun suratında bunlardan gören bir anne kadın saymak istedi. olur a hekime gidip "evladımın suratında bilmemkaç tane nokta var canım cicim doktor, bana bi çare" diyecekti.
1,2,3,4,5,6,7,8,9... derken 38,39,40 noktasında kocası olacak hesapsız adam karıştı araya.
kadınceğiz de unuttu ne saydığını.
çihil dedi kaldı.
olamaz mı?
yoo olabilir bence gayet mantıklı.
yaz kış üşümeyen, terlemeyen, hırkalı termodinamik teyzelere inanıyorsunuz da
buna mı inanmayacaksınız!

hadi öpiym.
8)